αδαδούχητος

ἀδᾳδούχητος, -ον (Α) [δᾳδουχῶ]

1. ο δίχως δαδουχία, αυτός που δεν φωτίζεται από δάδα, πυρσό

2. (ειδικά για γάμο) κρυφός, μυστικός, λαθραίος.